Thursday, November 22, 2007

बोट सुटलं...



















त्या दिवशी तुला शांत निजलेलं पाह्यलं
तुझा वेदनारहित चेहरा
इतकं शांत कधीच नसायचीस तू
तुझ्याकडे बघत बसले होते मी
वाटलं म्हणशील
"नुसती बसू नको,
उठ, काही काम कर!"
खूप वाट पाह्यली तू म्हणशील म्हणून..

आत कुणीतरी चहा केला,
कप वेगळे काढले
"ह्यातले कप नकोत,
गेल्यावर्षीचे नवीन आहेत त्यातले वापरा."
असं काहीच तू म्हणाली नाहीस

कोणी म्हणालं १५ वा अध्याय म्हणूया
म्हणला!
तुला रामरक्षा आवडायची
ती पण म्हणालो आम्ही!

अवघड उच्चार मुद्दाम चुकवले.
"असं नाही गं सोने!
त्याचा संधी असा असा होतो..
त्यामुळे उच्चार असा असायला हवा"
असं नाही म्हणालीस तू!
तू तशीच शांत निजून होतीस.

तेव्हा कळलं..
नव्हे अंगावरच आलं..
बाळपणी कधीतरी धरलेलं तुझं बोट
आज सुटलंय
कायमचं

--- नीरजा पटवर्धन

Friday, November 16, 2007

ठकूनी लिहिलेलं...

ठकूचा पहिला हक्काचा वाचक होती आई. लिहिलं म्हणून कौतुक करत लिखाणावर मात्र सडेतोड प्रतिक्रिया देणारी तिची आई. आवडलं की "लोक म्हणतात माझ्यातून आलंय लिखाण तुझ्याकडे पण माझ्यापेक्षा फारच चांगलं लिहितेस!" असंही म्हणणारी आई.
ठकूनं कथा लिहिली तर स्पर्धेला पाठव गं म्हणून असं सीसीयू च्या बेडवर आडवं पडून ठकूला बजावणारी ठकूची आई. कथास्पर्धेत बक्षिस मिळवल्यावर ठकूपेक्षा डोंगराएवढा आनंद झालेली आई. आपलं आजारपण विसरून तिच्या बक्षिससमारंभाला आलेली आणि लहान मुलीसारखी खुश झालेली आई. आई खूप नाजूक झालीये, घट्ट मिठी मारली तरी तिला दुखेल कुठेतरी, मांडीवर डोकं ठेवलं तर तिला पेलणार नाही म्हणून नुसताच आईचा हात धरून बसलेली ठकू. "आता लिहिन मी आई!" आईच्या डोळ्यातलं चमचम चांदणं पाहून ठकूनी आईला सांगितलं.
ठकू नंतर कसलासा प्रवास करून आली आणि त्याबद्दल भारावून गेली. आईला फोनवरून सांगितलं थोडंसं आणि बाकीचं आले की सांगते म्हणाली. ठकूनी सगळ्या प्रवासाबद्दल लिहिलं आणि पाठवून दिलं दिवाळी अंकासाठी. आलं छापून की आईला सरप्राईज देऊ म्हणून..
पण... आई गेली सोडून ठकूला त्याआधीच. ते लिखाण दाखवलं असतं तर गेली नसती ती ठकूला सतत वाटतंय...
तेच हे लिखाण
http://www.maayboli.com/node/602

Wednesday, November 7, 2007

ठकूचा ताल चुकलाय

ठकूला तिच्या सगळ्या सगळ्याचा अभिमान होता. आणि तिला तशी घडवणार्‍या आपल्या आईबाबांचाही. पण ठकूची आई निघून गेली प्रकाशाची झाडं शोधत (ही पण ठकूच्या आईची उपमा) वेगळ्या जगात. कधी परत न येण्यासाठी. ठकूसाठी बरीचशी प्रश्नचिन्ह तशीच ठेवून. आता ठकू पावलंही टाकू शकत नाहीये. ताल तर सोडाच....

Search This Blog