Thursday, November 22, 2007

बोट सुटलं...

त्या दिवशी तुला शांत निजलेलं पाह्यलं तुझा वेदनारहित चेहरा इतकं शांत कधीच नसायचीस तू तुझ्याकडे बघत बसले होते मी वाटलं म्हणशील "नुसती बसू नको, उठ, काही काम कर!" खूप वाट पाह्यली तू म्हणशील म्हणून.. आत कुणीतरी चहा केला, कप वेगळे काढले "ह्यातले कप नकोत, गेल्यावर्षीचे नवीन आहेत त्यातले...

Friday, November 16, 2007

ठकूनी लिहिलेलं...

ठकूचा पहिला हक्काचा वाचक होती आई. लिहिलं म्हणून कौतुक करत लिखाणावर मात्र सडेतोड प्रतिक्रिया देणारी तिची आई. आवडलं की "लोक म्हणतात माझ्यातून आलंय लिखाण तुझ्याकडे पण माझ्यापेक्षा फारच चांगलं लिहितेस!" असंही म्हणणारी आई. ठकूनं कथा लिहिली तर स्पर्धेला पाठव गं म्हणून असं सीसीयू च्या बेडवर आडवं पडून ठकूला बजावणारी ठकूची आई. कथास्पर्धेत बक्षिस मिळवल्यावर ठकूपेक्षा डोंगराएवढा आनंद झालेली आई. आपलं आजारपण...

Wednesday, November 7, 2007

ठकूचा ताल चुकलाय

ठकूला तिच्या सगळ्या सगळ्याचा अभिमान होता. आणि तिला तशी घडवणार्‍या आपल्या आईबाबांचाही. पण ठकूची आई निघून गेली प्रकाशाची झाडं शोधत (ही पण ठकूच्या आईची उपमा) वेगळ्या जगात. कधी परत न येण्यासाठी. ठकूसाठी बरीचशी प्रश्नचिन्ह तशीच ठेवून. आता ठकू पावलंही टाकू शकत नाहीये. ताल तर सोडाच....

Friday, October 26, 2007

ठकू आणि लच्छी

एकदाची ठकू लिहायला बसली तिनं ठरवलं आपल्या सगळ्यात आवडत्या मैत्रिणीवर, नाचर्‍या लच्छीवर लिहायचं. ठकू लिहायला बसली आणि लच्छी काही नाचून दाखवायला तयार नाही. कंटाळून ठकी तिथून उठायला लागली आणि लच्छी समोर येऊन बसली. "अशी कशी गं तू? लच्छी सापडायची तर लच्छी बनायला नको? ये चल टाक पावलं माझ्याबरोबर.." ठकूचा हात धरून लच्छी घेऊन गेली.ही लच्छी आहे पु. शि. रेग्यांच्या 'सावित्री' मधे, त्यातल्या एका गोष्टीत. लच्छी...

Wednesday, October 24, 2007

ठकूच्या ब्लॊगची चम्मतग!

एक होती ठकू. तिच्या मैत्रिणी होत्या शकू, बकू आणि मकू. चौघीजणी भेटल्या की त्यांच्या गप्पा व्हायच्या. पण हल्ली हल्ली या तिघी फार ब्लॊग ब्लॊग करू लागल्या होत्या. आणि आपापसातच हसत होत्या. शेवटी ठकूनं ठरवलं ’मला पण हवा ब्लॊग!’ मैत्रिणींकडून ब्लॊगचं व्रत समजावून घेतलं. नेटवर गेली आणि ब्लॊग काढला आपला. त्याला छानसं नाव दिलं. आपला फोटो लावला. त्याचं रूपडं सजवलं. अगदी तीट पण लावली इवलीशी. एवढं करून झाल्यावर...

Search This Blog